การสำรวจจากระยะไกล
(Remote Sensing)
คำจำกัดความของ
“Remote Sensing”
วิทยาศาสตร์และศิลปะของการได้มาซึ่งข้อมูลเกี่ยวกับ วัตถุ พื้นที่ หรือ
ปรากฏการณ์ จากเครื่องบันทึกข้อมูลโดยปราศจากการเข้าไปสัมผัสวัตถุเป้าหมายโดยอาศัยคุณสมบัติของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นสื่อในการได้มาของข้อมูล
พัฒนาการของระบบการตรวจวัดจากระยะไกล
ความก้าวหน้าของเทคนิคการตรวจวัดจากระยะไกลจะขึ้นกับพัฒนาการของตัวแปรหลัก 3 ตัว
คือ
1.
สถานีติดตั้ง
(platform)
2. เครื่องตรวจวัด
(remote sensor)
3. ระบบการประมวลผลข้อมูล
(processing system)
พัฒนาการของระบบ RS
ออกได้เป็น 2 ช่วงหลักคือ
1.ช่วงก่อนปี ค.ศ.1960 เรียกว่าเป็นยุคของการสำรวจทางอากาศโดยมีเครื่องบินและบอลลูน เป็นสถานีติดตั้งที่สำคัญสำหรับเทคนิคการตรวจวัดที่ใช้งานกันมากที่สุดคือ การถ่ายภาพทางอากาศ
(aerial photography)
2.ช่วงตั้งแต่ปี ค.ศ.1960 เป็นต้น เรียกว่าเป็นยุคของการสำรวจจากอวกาศ(space age)
หรือ ยุคดาวเทียม
เนื่องจาก อุปกรณ์การตรวจวัดที่สำคัญมักจะติดตั้งไว้บน ดาวเทียม
ซึ่งโคจรอยู่รอบโลกที่ระดับความสูงต่าง ๆ กัน
องค์ประกอบของระบบ
RS
การตรวจวัดจากระยะไกลออกได้เป็น 3 ส่วนหลัก
คือ
1.แหล่งข้อมูลของการตรวจวัด(Sources):ในที่นี้คือพื้นผิวและบรรยากาศของโลก
2.อุปกรณ์การตรวจวัดจากระยะไกล(Remote
Sensor):ใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นสื่อ
3.ระบบการประมวลผลข้อมูล(Data
Processing System):ใช้ผู้ปฏิบัติการและระบบคอมพิวเตอร์